บทที่ 91 จำเลยสวาท (75%)

“ออกไปนะคนบ้า”

บูรณิมาขับไล่ปนหอบสะท้าน

“ออก…แบบนี้หรือเปล่าจ๊ะ…”

เสียงห้าวว่าอย่างเนิบช้า ขาดคำเขาก็จงใจถอนกายห่างอ้อยอิ่ง ทว่าชั่วพริบตาก็เสือกไสเข้าหาอย่างดิบเถื่อน ท่ามกลางเสียงกรีดร้องอย่างสุดกลั้น เรียกรอยยิ้มให้ประดับมุมปากหยักด้วยความคึกคะนอง ก้มลงไปดูดปากสีกุหลาบอย่างหิวกระหาย มือฟ้อนเฟ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ